Ustalenie stawki amortyzacji bilansowej i podatkowej dla hali zaliczonej do rodzaju 291 KŚT

Jak ustalić stawkę amortyzacji bilansowej i podatkowej dla hali namiotowej o powierzchni 300 m² zaliczonej do środków trwałych. Hala namiotowa jest przytwierdzona do fundamentów śrubami, nie jest więc trwale związana z podłożem i można ją zdemontować. KŚT 806 ze stawką 20% nie dotyczy zadaszeń ochronnych wraz z konstrukcjami wsporczymi o powierzchni pow. 100 m². Czy właściwa więc będzie grupa 291? KŚT podaje stawkę 4,5%, a załącznik nr 1 do updof wskazuje stawkę 2,5% dla grupowania 291 (wieże przeciwpożarowe).

Halę namiotową, o której mowa w pytaniu, wskazane jest zaliczyć do rodzaju 291 KŚT "Pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane". Roczna stawka amortyzacji podatkowej dla tej hali wyniesie 4,5%. Analogiczną stawkę można przyjąć dla celów bilansowych, pod warunkiem że zapewni ona odpisanie wartości tego środka trwałego w okresie jego ekonomicznej użyteczności.

Według rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) - Dz. U. poz. 1864 - w ramach grupy 8 KŚT "Narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane" wyodrębniono rodzaj 806 "Kioski, budki, baraki, domki kampingowe", który obejmuje kioski, budki, domki kampingowe, zadaszenia ochronne i podobne różne obiekty wolnostojące, niezwiązane w sposób trwały z gruntem oraz tablice reklamowe ustawione na powierzchni gruntu (niezwiązane w sposób trwały z gruntem). Przy czym z objaśnień szczegółowych do rodzaju 806 wynika, że nie obejmuje on zadaszeń ochronnych wraz z konstrukcjami wsporczymi o powierzchni powyżej 100 m², gdyż są one sklasyfikowane w podgrupie 29.

Grupa 2 KŚT "Obiekty inżynierii lądowej i wodnej" obejmuje z kolei obiekty budowlane naziemne i podziemne o charakterze stałym (z wyłączeniem budynków), w tym kompleksowe budowle na terenach przemysłowych, rurociągi, linie telekomunikacyjne i elektroenergetyczne, infrastrukturę transportu oraz pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej. O zaliczeniu obiektu budowlanego do odpowiedniej podgrupy decyduje jego przeznaczenie oraz konstrukcja i wyposażenie. Do rodzaju 291 "Pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane" zalicza się między innymi pozostałe zadaszenia ochronne wraz z konstrukcjami wsporczymi o powierzchni powyżej 100 m².

Zwracamy uwagę, iż odpowiedniej klasyfikacji środka trwałego jednostka powinna dokonać samodzielnie, ewentualnie przy pomocy uprawnionych organów. W tym przypadku jest to urząd statystyczny - Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi. Jednostka może wystąpić do urzędu statycznego o wydanie opinii statystycznej klasyfikującej halę namiotową do odpowiedniego grupowania KŚT. Z treści pytania wynika, że zakupiona przez jednostkę hala namiotowa ma powierzchnię 300 m2, wyklucza to więc możliwość zakwalifikowania jej do grupy 8, rodzaju 806 KŚT. W związku z tym, opisaną w pytaniu halę namiotową wskazane byłoby zaliczyć do grupy 2 KŚT rodzaju 291, jako pozostały obiekt inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowany. Środek trwały o symbolu KŚT 291 według wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik nr 1 do updof należy amortyzować według rocznej stawki, która wynosi 4,5%. Wyjątek od tej zasady stanowią wyłącznie wieże przeciwpożarowe, dla których właściwą stawką jest 2,5%.

Jeśli chodzi o stawkę amortyzacji ustalaną dla celów bilansowych, to należy podkreślić, iż ustawa o rachunkowości nie określa wysokości stawek amortyzacyjnych oraz długości okresu amortyzacji. Wymaga ona natomiast, aby przy ich ustalaniu uwzględnić okres ekonomicznej użyteczności, na określenie którego wpływają między innymi takie czynniki jak liczba zmian, na których pracuje środek trwały, tempo postępu techniczno-ekonomicznego, wydajność środka trwałego, prawne lub inne ograniczenia czasu jego używania (por. art. 32 ust. 2 ustawy o rachunkowości). Prawo bilansowe nie stanowi więc o możliwości stosowania stawek podatkowych dla celów bilansowych. Jeżeli jednak stosowana dla celów podatkowych metoda i stawka amortyzacji odzwierciedla faktyczny ustalony okres ekonomicznej użyteczności środka trwałego, to można dla celów bilansowych zastosować tę samą stawkę co do amortyzacji podatkowej.

Nowe prawo Od 1 stycznia 2019 r. określone jednostki będą mogły dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych według zasad określonych w przepisach podatkowych. Z uproszczenia tego będą mogły skorzystać zasadniczo jednostki małe i mikro prowadzone przez osoby fizyczne oraz organizacje pozarządowe spełniające warunki określone w art. 3 ust. 1c pkt 1 albo ust. 1d ustawy o rachunkowości. Zmiany ustawy o rachunkowości w tym zakresie wynikają z ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz. U. poz. 2244).