Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych nr 13 (948) z dnia 1.05.2017

Jaka jest różnica między remontem a modernizacją środka trwałego?

Wykonaliśmy renowację sieci kanalizacji sanitarnej polegającą na założeniu rękawa uszczelniającego kanał, a tym samym blokującego napływ wód gruntowych. Nasz ekspert twierdzi, że nie ma w tych pracach nowych elementów sieci, jak i urządzeń prowadzących do klasyfikacji robót jako modernizacja. Jednak ze względu na wysoką wartość przeprowadzonych prac mamy wątpliwości, jak rozliczyć poniesione nakłady.

Kwalifikacja wydatku

Ustawy o podatku dochodowym nie określają pojęcia remontu. W praktyce w tym zakresie podatnicy stosują definicję zawartą w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290 ze zm.). W myśl tego przepisu, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Można zatem przyjąć, że remont to prace mające na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego obiektu, niepowodujące zmian w jego przeznaczeniu i konstrukcji.

Od remontu należy odróżnić nakłady ulepszeniowe. Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o PDOP i art. 22g ust. 17 ustawy o PDOF, środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania (mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji).

Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł.

Jeżeli w wyniku wykonanych prac zostanie przywrócony pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego, tj. wykonane prace nie spowodują zmian w użytkowaniu środka trwałego, jego przeznaczeniu czy konstrukcji, nie wzrośnie jego wartość użytkowa, to poniesione nakłady będą wydatkami na remont środka trwałego.

W praktyce ustalenie, czy wykonane prace mają charakter remontu, czy ulepszenia, jest często bardzo utrudnione, dlatego dokonanie stosownej klasyfikacji powinno być poprzedzone wnikliwą analizą. Decyzje w tym zakresie należy podejmować w oparciu o opinię służb technicznych jednostki.

Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 20 marca 2015 r., nr IPTPB3/423-441/14-2/KJ:

"(...) Przed zakwalifikowaniem określonych wydatków do inwestycji lub remontów należy każdorazowo w stosunku do konkretnego środka trwałego szczegółowo przeanalizować zakres rzeczowy wykonywanych robót, porównując je do stanu istniejącego na podstawie dokumentacji technicznej, a w przypadku wątpliwości co do prawidłowej kwalifikacji poniesionych wydatków oprzeć się na opinii biegłego do spraw budowlanych, który w oparciu o stosowną dokumentację i oględziny wypowie się co do charakteru poniesionych nakładów. (...)"

Odnosząc powyższe informacje do sytuacji przedstawionej w pytaniu należy stwierdzić, że przy podjęciu decyzji o kwalifikacji poniesionych wydatków należy kierować się opinią wydaną przez wspomnianego w pytaniu eksperta. Jeżeli w jego ocenie przedmiotowe prace nie noszą znamion modernizacji, to bez względu na wysokość poniesionych nakładów, należy rozliczyć je jako wydatki na remont.

Rozliczenie wydatków remontowych

Z punktu widzenia skutków w podatku dochodowym wydatków na remont nie można powiązać z konkretnymi przychodami, dlatego też podlegają one zaliczeniu do tzw. kosztów pośrednich, potrącalnych w dacie poniesienia. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się tu generalnie dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury/rachunku, a w razie ich braku - na podstawie innego dowodu (por. art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o PDOP i odpowiednio art. 22 ust. 5c i 5d ustawy o PDOF).

Również dla celów bilansowych wydatki na remont środka trwałego wiążą się z ogólnym funkcjonowaniem podmiotu gospodarczego.

Co do zasady, podlegają one zaliczeniu bezpośrednio do kosztów działalności operacyjnej jednostki.

W księgach rachunkowych faktura dokumentująca zakup usługi remontowej lub materiałów remontowych podlega ujęciu, zapisem:

Jeżeli koszty remontu podlegają rozliczeniu w czasie, wówczas obciążenie kosztów zespołu 5 następować będzie za pośrednictwem konta 64, co może przebiegać zapisem: