A A A

Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych nr 29 (820) z dnia 10.10.2013

Wydatki na remont wynajmowanego lokalu - interpretacja indywidualna

Wydatki poniesione na remont wynajmowanego lokalu, zarówno o charakterze ulepszeniowym, jak i typowo remontowym, składają się na wartość początkową inwestycji w obcym środku trwałym.

(interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 16 sierpnia 2013 r., nr IPTPB3/423-186/13-4/PM)

Spółka poniosła wydatki na remont lokalu wynajętego na działalność gospodarczą. Przeprowadzone prace miały na celu odnowienie lokalu do poziomu, kiedy mógłby pełnić rolę lokalu mieszkalnego. Obejmowały: wymianę starej instalacji elektrycznej, częściową wymianę armatury łazienkowej, mebli kuchennych, tynkowanie i malowanie ścian, cyklinowanie podłóg, założenie paneli podłogowych w kuchni.

W związku z tym zadano pytanie: Czy wydatki poniesione na remont lokalu wynajętego na potrzeby działalności gospodarczej w kwocie netto mogą zostać zaliczone jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów, czy też należy je uznać za inwestycję w obcym środku trwałym i rozliczać w kosztach poprzez odpisy amortyzacyjne?

Zdaniem spółki, wydatki poniesione na remont lokalu jako czynności przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy obcego środka trwałego wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, należy uznać za wydatki poniesione na remont, a tym samym mogą być one bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Innego zdania był organ podatkowy, który uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Jednocześnie zaznaczył, że choć ustawa o PDOP nie definiuje wprost, co należy rozumieć przez inwestycje w obcych środkach trwałych, to w praktyce przyjmuje się, że stanowią ją wszelkie nakłady poniesione w wykorzystywanym na potrzeby działalności gospodarczej budynku (lokalu), którego podatnik nie jest właścicielem, lecz najemcą lub dzierżawcą, tworząc swego rodzaju środek trwały.

Jak wskazał organ, w związku z tym, że nakłady, jakie poniosła spółka, dotyczą wynajmowanego lokalu mieszkalnego, wydatki z tego tytułu powinny być rozpatrywane w aspekcie art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP, tj. jako inwestycja w obcym środku trwałym. Przepisy ustaw podatkowych w odniesieniu do inwestycji w obcym środku trwałych przewidują ich amortyzację m.in. z zastosowaniem indywidualnych stawek amortyzacji. Jak wynika z art. 16j ust. 4 pkt 1 ustawy o PDOP, dla inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

W sposób szczególny organ podatkowy odniósł się do wymienianych w lokalu mebli kuchennych. W jego ocenie, wymiana mebli nie stanowi remontu środka trwałego (tu: lokalu). Meble kuchenne nie są bowiem na stałe związane z lokalem i mogą być z niego bez trudu wyniesione, nie może zatem być mowy o remoncie lokalu. Zatem o ile spełnią one definicję środka trwałego, będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów poprzez odrębne odpisy amortyzacyjne.

Podsumowując przedmiotowe zagadnienie, organ stwierdził, iż:

"(…) na wartość początkową inwestycji w obcym środku trwałym będą składały się wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki, zarówno te o charakterze ulepszeniowym, jak i remontowym, bowiem poprzez odpowiednie przystosowanie do potrzeb najemcy miały one warunkować rozpoczęcie działalności w wynajmowanym przez Spółkę lokalu mieszkalnym. Wydatki te (poniesione przed planowanym oddaniem do używania) były niezbędne, aby inwestycja w obcym środku trwałym była kompletna i zdatna do użytku, tym samym wskazane wydatki stanowiłyby element wartości początkowej. Kosztami uzyskania przychodów w odniesieniu do inwestycji w obcym środku trwałym są odpowiednio odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. (…)"